Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για την Αξιολόγηση

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΤΕΙ η μεγαλύτερη πηγή έκφρασης του σπουδαστή τα τελευταία 20 χρόνια, έχει εκφράσει επανειλημμένως την ανάγκη για δημιουργία ενός ανεξάρτητου οργάνου που θα αξιολογεί και θα διασφαλίζει την ποιότητα της Ανώτατης Εκπαίδευσης στην χώρα μας.Ένα όργανο το οποίο θα παρέχει έγκυρες και αξιόπιστες εγγυήσεις στην Ελληνική Κοινωνία για το σύστημα της Ανώτατης Εκπαίδευσης με σκοπό να την οδηγήσει σε μία υψηλή θέση σε σύγκριση με τα Ευρωπαικά αλλά και διεθνή επίπεδα.
Ο όρος όμως αξιολόγηση από μόνος του δεν αρκεί και πρέπει να αποσαφηνιστούν οι διαδικασίες,τα κριτήρια και οι στόχοι αυτής της διαδικασίας.
Είναι απαραίτητο να εξεταστούν όλες οι πιθανές περιπτώσεις ώστε να καταλήξουμε σ’ένα σύστημα το οποίο θα ωθήσει πραγματικά την Ελληνική Ανώτατη Εκπαίδευση σε σύγχρονες ακαδημαικές κατευθύνσεις.Έτσι λοιπόν παρατηρώντας τα διεθνή πρότυπα μπορούμε να διακρίνουμε τις ακόλουθες μορφές συστημάτων αξιολόγησης.
• Αξιολόγηση η οποία θα κατατάσσει τα Ιδρύματα σε σειρά επιτυχίας σύμφωνα με σταθερά κριτήρια που το ίδιο το σύστημα θα καθορίζει.Αυτό το σύστημα εφαρμόζεται στην Μ. Βρετανία και διαβαθμίζει τα Ιδρύματα σε επίπεδα ανάλο-γα με την υποδομή τους,το διδακτικό τους προσωπικό και την πορεία του ερευ- νιτικού τους έργου.
• Αξιολόγηση με σκοπό την επιβράβευση ή την επιβολή ποινών.Δηλαδή ένα σύ-στημα το οποίο θα ελέγχει τα αξιολογούμενα Ιδρύματα και όταν αυτά ικανο-
ποιούν τις προυποθέσεις θα επιβραβεύονται (αύξηση οικονομικών πόρων,πε-ρισσότερη προβολή κ.α.)ενώ όταν δεν τις ικανοποιούν θα τους επιβάλει ποινές.
• Αξιολόγηση που θα στοχεύει στην αναβάθμιση όλου του συστήματος μέσα από την εξαγωγή συμπερασμάτων και την διατύπωση προτάσεων για την πρόοδο κάθε αξιολογούμενου κομματιού ξεχωριστά.Πιο συγκεκριμένα,να παρέχεται η δυνατότητα στα Ιδρύματα να αναδείξουν το σύνολο του έργου τους,τον βαθμό επιτυχίας των στόχων τους και προπάντων να εξηγήσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και να βρουν μέσα από τις εμπειρίες βιώσιμες και ουσιαστικές λύσεις.
Η διαδικασία της αξιολόγησης της ανώτατης εκπαίδευσης έχει ήδη ξεκινίσει να εφαρμό-ζεται.Τι σημαίνει αυτό στην πράξη:
• Κάθε τμήμα υποχρεούται να συστήσει μια επιτροπή αξιολόγησης.
• Στην αξιολόγηση συμμετέχουν και οι σπουδαστές του τμήματος μέσω της διαδικασίας συμπλήρωσης ερωτηματολογίων.
• Στόχος της διαδικασίας είναι να καταγράψει κάθε πτυχή τόσο της εκπαι-δευτικής διαδικασίας και των υποστηρικτικών μέσων,όσο και των υπολοίπων δραστηριοτήτων κάθε εκπαιδευτικού Ιδρύματος(Σπουδαστική Μέριμνα,υποδομές κ.α.)
• Δημιουργείται μια σταθερή βάση ώστε να μπορεί να υπάρχει μέτρο σύγκρισης για τα αποτελέσματα των ενεργειών και της εξέλιξης κάθε τμήματος.
• Εξειδίκευση των αναγκών κάθε τμήματος και ιεράρχηση αυτών.

Η στάση μας στην αξιολόγηση:
Για την ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΤΕΙ η θεσμοθέτηση της αξιολόγησης ήταν πάγιο χρόνιο αίτημα.
Πιστεύουμε ότι η αξιολόγηση είναι ο μοναδικός τρόπος για να εντοπιστούν τα προβλή-ματα των Ιδρυμάτων μας.Η αξιολόγηση πρέπει να έχει ως μοναδικό μέλημά της την ορθο-λογική και μακροχρόνια ανάπτυξη των Ανώτατων Σπουδών στη χώρα μας και την καταξίωση των πτυχίων μας σε διεθνές επίπεδο.
Δυστυχώς όμως ΤΕΙ και Πανεπιστήμια μπαίνουν με εντελώς άνισους όρους σ’αυτή τη διαδικασία.Τρανταχτό είναι το παράδειγμα των τεραστίων διαφορών στην χρηματοδότηση.
Οπότε η θέση μας διαμορφώνεται ως εξής:
Στηρίζουμε της αξιολογητική διαδικασία υπό προυποθέσεις.Οι προυποθέσεις είναι ότι Πανεπιστήμια και ΤΕΙ θα αντιμετοπίζονται ισότιμα από την Πολιτεία και ο σκοπός της αξιολόγησης δεν θα είναι η επιβολή κυρώσεων σε όσους υστερούν ή ακόμα χειρότερα το κλείσιμο κάποιων τμημάτων,αλλά η ενίσχυση κατά προτεραιότητα των σχολών που αντιμε-τωπίζουν τα περισσότερα προβλήματα.
Ο ανταγωνισμός κατά την είσοδο των αποφοίτων στην αγορά εργασίας είναι τέραστιος και δυστυχώς σε βάρος όσων προέρχονται από ΤΕΙ.
Σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και η αναμενόμενη ενσωμάτωση στο εθνικό δίκαιο της οδηγίας της Ε.Ε. για την αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων στους αποφοίτους των κολεγίων την ώρα που πολλές ειδικότητες ΤΕΙ παραμένουν ακόμα χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα.
Το κυρίαρχο θέμα συζήτησης των δύο τελευταίων ετών είναι ο Νόμος Πλαίσιο.Η στάση μας σε όλο αυτό το διάστημα ήταν υπεύθυνη και απόλυτα συγκεκριμένη.Αποφύγαμε τις πρακτικές του μηδενισμού και της ισοπέδωσης,αλλά και δεν δεχθήκαμε άκριτα τις προ-θέσεις του Υπουργείου Παιδείας.Υπήρξαν σημεία άλλωστε στα οποία διαφωνήσαμε και δεν διστάσαμε για κανέναν λόγο να εκφράσουμε τη διαφοροποίησή μας.